واحد : شام عاشورا
مداح : حاج مصطفی گراشی
آهنگ : عبدالحسین خرمایی
شاعر : محمود موجی
تاریخ : ۱۳۸۰
شام عاشورا نوایی جانفزا دارد حسین/ ذکر جانبازی میان خیمه ها دارد حسین
در میان جمع یاران در شب آشوب خون /بر زبانش جاری اسرار خدا دارد حسین
کای عزیزان، هرکه می خواهد جدا گردد زمن/ چونکه فردایی پر از رنج و بلا دارد حسین
این همه شمشیر و خنجر تشنه خون منند/ اینچنین یک دشت دشمن در قفا دارد حسین
دشمن جان منند این کوفیان بی حیا /دردها در دل زجور اشقیا دارد حسین
گریه و افغان یاران شد به پا زین ماجرا/ پیش چشمش صحنه ای اوج وفا دارد حسین
سینه سینه غم ز یاران دیده دیده سیل اشک /خیمه خیمه ناله ها در کربلا دارد حسین
بیعت خونین یاران اینچنین تکرار شد/ بهر ماندن گرد خود صد التجا دارد حسین
آخرین شامی است امشب در زمین کربلا /کاینچنین تا صبحدم بر لب دعا دارد حسین
می کشد امشب میان سینه قاسم راز مهر/ بر مشامش بوی عطر مجتبی دارد حسین
خواند امشب دم به دم لالایی غمگین رباب/ چون که فردا غنچه ای خونین ردا دارد حسین
مضطرب از صبح فردا کودکان تشنه لب /دختری شوریده امشب در نوا دارد حسین
می تراود از رخ عباس و اکبر موج نور /گوییا تفسیر والشمس والضحی دارد حسین
در میان سوز تب می سوزد عابد تا سحر /شمع سوزانی به حسرت مبتلا دارد حسین
اشکبار امشب ز ماتم دیدگان زینب است/ بهر فردایی که غم در نینوا دارد حسین
تا کند آرام امشب خواهر غمدیده را /برلب خود باز اسرار خدا دارد حسین
صبر باید زینبا ای یادگار مادرم/ چونکه فردا از ستم ها ماجرا دارد حسین
زینبم فردا تحمل بایدت حتی اگر/ از ستم بر سینه شمر بی حیا دارد حسین
کن به تن تنپوش صبر آندم که از جور و جفا /بر تن صد چاک خود از خون قبا دارد حسین
صبر باید خواهرا آندم که آیات خدا/ با سر از تن جدا بر نیزه ها دارد حسین
می رسد آن ظهر دردآلود تاریخ الم/ خطبه های آتشین در کربلا دارد حسین
رو به میدان کرد و دشمن را به خاک و خون کشید /چون به دستش ذوالفقار مرتضی دارد حسین
گفت در آغوش گیریدم همه شمشیرها/ تا بماند دین به مرگ خود رضا دارد حسین
خون خود را مایه ابقاء دین حق نمود /چون نشان از جهد ختم الأنبیاء دارد حسین
نیست تنها در زمین "موجی" عزای شاه دین/ بل میان عرش هم اینک عزا دارد حسین